Nu het voorjaar is en het weer wat zachter wordt, kunnen de konijnen weer in de ren. 's Nachts doen we ze nog in hun winterverblijf, omdat het dan vaak nog wat fris en vochtig is, zeker met de nachtvorst van de afgelopen dagen.
Heb je wel eens van die vrolijk huppelende koeien gezien, die in de lente voor het eerst de wei in mogen? Zo ziet het er ook uit als onze langoortjes de ren weer in kunnen.
Mila was al een paar keer wezen kijken naar de konijnen in de ren. Hoewel het geen grote soort konijn is, lijken het voor Mila wel supergrote Vlaamse Reuzen.
Mila wilde de konijntjes ook graag aaien, maar dat lukt door het gaas heen niet zo goed. Dus waagde ze het er op en klom in de ren.
Haar dapperheid werd beloond, want de konijntjes vonden het leuk om met Mila kennis te maken en daarna heerlijk te knuffelen.
Mila is gehaakt naar het patroon uit dit boek
Dit haakwerk begon als een proeflapje, maar groeide uit tot een omslagdoek voor onze jongste. Ik maakte hem volledig van restjes Drops Cotton Merino die ik nog had liggen.
Na het haken belandde de doek nog een paar maanden in de mand, omdat het randje en de kwastjes nog gemaakt moesten worden. Toen ik dat van de week eindelijk deed, vroeg ik mij af waarom ik daar zo lang mee heb gewacht...
Het patroon komt uit dit boek
